
Ander Europa
Geld, Goud en Geopolitiek
Over
De Europese Unie (EU) is niet het Europa dat we willen, integendeel, het is een ondemocratische politieke structuur, die grotendeels aan de controle van burgers en zelfs van nationale parlementen ontsnapt, en die haar illegitieme macht aanwendt om een neoliberale agenda door te drukken.
ander europa Nieuws, kritische analyses en opinies over de Europese Unie
- Wapendeals zaaien onmin tussen de Franse en de Griekse Macronby Herman Michiel on februari 13, 2025 at 6:44 pm
13 februari 2025 – De ‘Griekse Macron’ wordt hij soms genoemd, en inderdaad, premier Mitsotakis deelt met de Franse president een elitair misprijzen voor het gepeupel, een populariteit nabij het vriespunt en een verleden in het zakenbankieren. De banden tussen de Griekse en de Franse Macron werden nog versterkt toen er in 2021 een Grieks-Frans “strategisch partnerschap” werd ondertekend, met de clausule dat de twee landen elkaar zullen bijspringen als een ervan wordt aangevallen door een derde. Zoals iedereen weet is die ‘derde’, gezien vanuit Athene, Turkije. Macrons vreugde kon niet op toen bij de ondertekening van het strategisch partnerschap ook aangekondigd werd dat Griekenland drie fregatten bestelde bij de Franse Naval Group. Begin 2022 werden ook al de eerste zes van de 24 bestelde Franse Rafale gevechtsvliegtuigen geleverd door Dassault. Er waren intentieverklaringen om er eventueel nog 12 bijkomende te bestellen. Het Griekse defensiebudget voor 2025 werd dan ook bijna verdubbeld (met goedkeuring van de PASOK en SYRIZA oppositie). De Rafales zijn erop voorzien om met Meteor-raketten uitgerust te worden, een wapen ontwikkeld door het Frans-Duits-Brits-Italiaans-Spaanse bedrijf MBDA met hoofdzetel in Frankrijk. En het zijn deze Meteor-raketten die een eind blijken te maken aan de romance tussen Macron en Mitsotakis. Want zie, Erdogan overweegt Eurofighter-Typhoon jets aan te kopen bij de Britten, die eveneens met Meteor- raketten zouden uitgerust worden. Dat zou de goedkeuring vereisen van de verschillende hoofdsteden die bij MBDA betrokken zijn. Het is pas in de voorbije weken dat Athene er lucht van kreeg dat ook Parijs zijn toelating zou kunnen geven, zodat de Franse ambassadrice op het matje werd geroepen. Griekse media echter, ook geciteerd in Turkije, zeggen dat Frankrijk zich niet meer verzet tegen de verkoop van Meteor-raketten aan Ankara. Men kan vermoeden dat Macron zijn strategisch partnerschap met Griekenland minder dwingend is gaan interpreteren toen hij begin december2024 vernam dat er geen sprake meer was van een bijkomende bestelling van 12 Rafales. Mitsotakis kondigde toen wel aan twintig F-35 te zullen kopen bij het Amerikaanse Lockheed Martin. Dat zijn dingen die een abrupt einde kunnen maken aan een romance!
- Von der Leyen in Gdańskby Herman Michiel on februari 11, 2025 at 9:20 pm
11 februari 2025- Voorzitter von der Leyen was verleden week met haar hele Commissie naar Polen afgezakt, het land dat met premier Donald Tusk momenteel het voorzitterschap van de EU waarneemt. Op het programma stond ook een bezoek aan het Europees Centrum van de Solidariteit in Gdańsk, een imposant museum gewijd aan de strijd van de vakbond Solidarnosc en andere burgerbewegingen in Oost-Europa voor meer burgerrechten, ten tijde van het kazerne-socialisme in de jaren ‘80. Nu weet de EU, die het museum voor de helft betaalde, van alle hout pijlen te maken, zelfs van vakbondsstrijd. In haar speech had Ursula von der Leyen het over de moedige mannen en vrouwen van Solidarnosc die zich verzet hebben tegen de onderdrukking door Moskou, zodat hun kinderen konden opgroeien in een vrij land. “Ze verankerden Polen in de democratische waarden van vrijheid, de rechtsstaat en mensenrechten - het fundament van de Europese Unie.” Von der Leyen moet hierbij echter wel even vergeten dat Polen tot voor kort in één adem vernoemd werd met het verfoeilijke ‘illiberale’ Hongarije, en dat de rechtsstaat en mensenrechten onder de regeringen met de Recht en Rechtvaardigheidspartij (PiS) geen goede beurt maakten. Opluchting als in december 2023 het roer in Warschau werd overgenomen door de ‘goede Europeaan’ Donald Tusk, (ooit de opvolger van Herman Van Rompuy als voorzitter van de Europese Raad) wiens Burgerplatform lid is van de Europese Volkspartij, net zoals von der Leyen. In haar Gdańsk-speech ontbrak het dus niet aan dear Donald hier, dear Donald daar, en de vaststelling dat ze helemaal op dezelfde golflengte zitten over bewapening van de EU en verhoogde competitiviteit door bedrijfsvriendelijke deregulering. Maar wat met de rechtsstaat en de mensenrechten in Polen? Voor de EU is ‘de rechtsstaat’ in de eerste plaats het uitvoeren van de Europese wetgeving. Welnu, Tusk herhaalde in Gdańsk vlakaf, en in aanwezigheid van von der Leyen, dat hij niet van plan is het Europees Migratiepact (dat volgend jaar van kracht wordt) uit te voeren en dat hij zich niet zou laten leiden door ‘gevoelens’. De vergoelijking hiervan blijkt echter al in de maak te zijn: von der Leyen zei dat er absoluut moet rekening gehouden worden met de vele Oekraïners die in Polen opvang krijgen. Wie weet wordt Polen’s voornemen om 4,7% van het BBP te besteden aan defensie ook nog in rekening gebracht… Evenmin in overeenstemming met de rechtsstaat, en zelfs volledig in strijd met het internationaal recht, was de eerdere aankondiging door Tusk dat het asielrecht tijdelijk zal opgeschort worden. Maar hiervoor werd voor dear Donald ook al een uitweg gevonden. Rusland en Wit-Rusland sturen opzettelijk vluchtelingen richting Polen, en dat betekent een risico voor de nationale veiligheid, waardoor dus een uitzondering op het asielrecht kan toegestaan worden. Een uitzondering bedingen omwille van hogere belangen: het idee is al goed ingeburgerd bij de regeringen van de lidstaten. De Nederlandse regering Schoof roept zelfs de grondwet in: “De omvang van migratie naar Nederland moet zo snel mogelijk drastisch beperkt worden met het omvangrijkste pakket voor grip op migratie ooit. Alleen door de instroom te beperken kan de regering blijven voldoen aan de grondwettelijke taken: zorgen voor volkshuisvesting, gezondheidszorg en onderwijs.”
- Fact checking Mark Rutteby Herman Michiel on februari 11, 2025 at 10:22 am
11 februari 2025 door Martin Broek (*) [English version here] De eerste toespraak van Mark Rutte voor het Europees Parlement in zijn nieuwe functie als secretaris-generaal van de NAVO stond bol van het gebruikelijke militaire geklaag over het budget. Volgens Rutte hoeft maar een klein deel van de uitgaven voor pensioenen, gezondheidszorg en sociale zekerheid te worden verschoven naar defensie om de krijgsmacht te versterken. Rutte is spreekbuis van Donald Trump, die een verhoging van de Europese militaire begrotingen eist richting 5% van het Bruto Binnenlands Product (BBP). Toen Trump werd ingehuldigd, tweette @SecGenNATO: “Met Trump weer aan de macht, gaan we militaire uitgaven en productie een turbo-boost geven. (…) Samen bereiken we vrede door kracht – met @NATO!” Rutte herhaalde dit punt op het World Economic Forum in Davos, maar gaf geen specifiek cijfer voor de NAVO-leden. In de media sprak hij over een doelstelling van 3,7% van het BBP. Of minder. Of meer. Door de doelstelling vaag te houden wordt het lastig om concreet te debatteren en kritiseren. Vastgesteld kan wel worden, dat elk procent BBP extra de Europese NAVO-leden gezamenlijk $195.422.720.000 zal kosten.[1] Een stijging van 2% BBP (de huidige doelstelling) naar 5% BBP betekent bijna $600 miljard extra aan militaire uitgaven. Militaire uitgaven van 3,7% van het BBP betekent grofweg 330 miljard dollar extra van de gezamenlijke huishoudboekjes van de Europese NAVO-leden naar krijgsmacht en bewapening. Stijging van militaire uitgaven zien we overal in Europa. EU-president Von der Leyen sprak over “een nieuw tijdperk van harde geostrategische concurrentie”, waarbij ze voorbij gaat aan het feit dat er een breed scala aan mogelijkheden is om te reageren op geostrategische concurrentie, niet alleen militair. Het kostbare en gevaarlijke militaire antwoord op alle geostrategische vraagstukken domineert in Europa. Zelfs sommige conservatieven maken zich zorgen over de torenhoge kosten van de ‘onrealistische militaire uitgaven‘ zoals voorgesteld door Von der Leyen, de EU en de NAVO. Groenen en socialisten daarentegen, zoals de Duitse minister van Economische Zaken Habeck, sluiten aan bij het koor voor hoge militaire budgetten en pleiten voor 3,5% BBP. De baas van de Italiaanse centrale bank, Fabio Panetta, daarentegen waarschuwt dat militaire productie het groeipotentieel van een land niet vergroot. Economische ontwikkeling komt voort uit productieve investeringen, niet uit wapens. Om de urgentie van hoge militaire uitgaven te benadrukken beweerde NAVO-secretaris-generaal Rutte in het Europees Parlement dat Rusland in drie maanden tijd meer wapens produceert als alle NAVO-landen samen in een heel jaar.[2] Een onwaarschijnlijk cijfer dat riekt naar ‘alternatieve feiten’. Tijd voor een fact check. Rusland heeft zijn militaire budget de afgelopen jaren fors verhoogd. In 2021 (vóór de invasie in Oekraïne) was het €64 miljard, de huidige besteding ligt ergens tussen de €119 miljard en €140 miljard. Het eerste cijfer is het officiële Russische cijfer en lijkt de werkelijkheid te benaderen. Het tweede cijfer is afkomstig van het Poolse Instituut voor Buitenlandse Zaken (PISM, kritisch over Rusland). Aan de andere kant gaven Europese NAVO landen in 2024 volgens jaarlijkse NAVO-cijfers $405 miljard dollar uit aan hun krijgsmacht, waarvan $130 miljard aan wapens en onderzoek en ontwikkeling (R&D). We laten de Verenigde Staten en Canada uit de vergelijking weg. Alleen al de Europese NAVO uitgaven aan bewapening zijn vergelijkbaar is met de totale militaire uitgaven van Rusland. Het Europees Defensieagentschap rapporteerde in zijn rapport Defense Data 2023-2024 een record-aandeel aan wapenuitgaven door de EU-lidstaten in 2023: 26% van de totale militaire uitgaven. De NAVO als geheel besteedt een derde aan materieel (zie tabel). Dit aandeel is aanzienlijk groter dan de 20% die de NAVO als doel heeft gesteld tijdens de top in 2014 in Newport, Wales. Sinds tien jaar is de troepensterkte groter dan ooit, maar het aandeel uitgaven aan militaire salarissen neemt voortdurend af ten gunste van meer materieel (en dus ten gunste van de omzetten van de militaire industrie, zie bijvoorbeeld figuur 1 in een recent rapport van de Stockholm International Peace Research Institute, SIPRI). Dit is een oorlog-gedreven productiegroei van de militaire industrie. De $130 miljard uitgaven aan materieel en R&D door Europese NAVO landen is in financiële omvang vergelijkbaar met de totale Russische militaire uitgaven. Van wat Europa aan wapens uitgeeft, moet Rusland ook zijn operaties, infrastructuur, salarissen en extra afschrijvingen betalen, zoals compensaties voor families van gedode soldaten en toelagen voor rekruten die zich aanmelden. “Deze toelagen zijn gemiddeld vijf keer zo hoog geworden en variëren, afhankelijk van de regio, van 8.000 tot 30.000 dollar.” [3] schrijft Alexandra Prokopenko in het tijdschrift Foreign Affairs: “De geschatte kosten van deze rekruteringsinspanningen liggen tussen de 16 miljard en 25 miljard dollar per jaar. Dit cijfer is exclusief de extra uitgaven voor het verstrekken van compensatie aan gewonde soldaten en de families van gesneuvelden, omdat officiële cijfers daarover geheim zijn.” Een andere bron schatte deze compensaties op 900 miljard roebel (€8,7 miljard); dat zijn de kosten om mensenlevens te compenseren. Samen drukken rekrutering en compensatie ongeveer $25 tot $33 miljard op de Russische militaire begroting. Kunnen we de waarde van een dollar in Rusland vergelijken met de waarde van een dollar in het Westen? Zoals Rutte betoogde in zijn toespraak in het Europees Parlement, is productie in Rusland goedkoper dan in de technologisch geavanceerde NAVO-landen. Maar Rusland heeft zijn eigen specifieke kosten, een veel lager budget en, om een voormalige Amerikaanse generaal te citeren: “Je krijgt waar je voor betaalt, en we geven veel meer uit – en krijgen goede (en noodzakelijke) waar voor ons geld.” Zijn woorden hadden betrekking om soldaten, maar voor wapens geldt hetzelfde; de kwaliteit van in het Westen geproduceerde militaire goederen geeft gewoon een betere prijs-kwaliteitverhouding. Er is nog een Russisch nadeel. De Russische wapenexport is ingestort sinds het land de oorlog in Oekraïne begon. Dit betekent minder inkomsten voor de Russische wapenindustrie en hogere kosten per eenheid militaire productie. [4] Export wordt over het algemeen gebruikt om de enorme ontwikkelings- en onderzoekskosten over meer eenheden te spreiden. Bovendien: “Aangezien de Russische regering het tekort van 160.000 arbeiders in militaire fabrieken toegeeft, voorspellen experts in Rusland ook een verlies van wel 40 procent van Ruslands onderzoeks- en onderzoekscapaciteit en technische capaciteit als gevolg van verminderde inkomsten uit wapenverkoop,” schrijft een militaire website. Een recent rapport van Greenpeace onderstreept dat: “Zelfs zonder het gigantische militaire apparaat van de VS zijn de Europese NAVO-staten duidelijk superieur: hun militaire begroting is hoger dan de Russische staatsbegroting. Ze hebben 1,9 miljoen soldaten, Rusland heeft er slechts 0,5 miljoen ten westen van de Oeral. Ze hebben 6.300 gevechtstanks, Rusland heeft er slechts 2.000. Ze hebben 2.100 gevechtsvliegtuigen, Rusland slechts 1.000. Ze hebben 140 oorlogsschepen, Rusland heeft er maar 30. Bovendien zijn de wapensystemen van de NAVO moderner dan die van Rusland.” Deze laatste opmerking brengt ons bij een aspect dat verwaarloosd wordt in de aangewakkerde angst voor de Russische beer: de zeer verschillende technologische positie van Europa en Rusland. Bij de militaire productie van geavanceerde wapens wordt gebruik gemaakt van micro-elektronica. In de VS wordt dit deel van de industrie als zo strategisch beschouwd dat het financiële steun krijgt van het Pentagon. Rusland is voor dit deel van zijn wapentuig afhankelijk van buitenlandse producenten (zie hierover bijvoorbeeld Chipwar). Sommige wapensystemen hebben wel 40 of 50 westerse componenten nodig. Vanwege sancties moet Rusland deze componenten stiekem importeren uit landen die nog steeds bereid zijn te leveren. Door deze afhankelijkheid kunnen leveranciers hun winstmarges vergroten; wederom een extra kostenpost voor Rusland als het state-of-the-art wapens wil produceren. De Russische productiesector – waar de wapenindustrie deel van uitmaakt – groeide in de eerste negen maanden van 2024 met 7,6%. “Maar de aanvankelijke economische expansie in oorlogstijd vertraagt. Tussen het tweede en derde kwartaal van 2024 daalde de Russische bbp-groei van 4,1 procent naar 3,1 procent. Industrieën die betrokken zijn bij de defensieproductie breiden nog steeds uit, maar in een tempo dat ruim onder hun pieken in 2023 ligt. Met andere woorden, de Russische economie begint tegen een muur aan te lopen”, schrijft Prokopenko. Rusland is een voormalige supermacht, een positie die het heeft verloren. Wat betreft landoppervlak is het een reus op het Euraziatische continent, en het beschikt over een groot aantal kernwapens. Maar de omvang van de economie is de helft van die van Duitsland en is grotendeels gebaseerd op de export van fossiele brandstoffen. De bevolking is kleiner dan die van Frankrijk en Duitsland samen. We moeten Moskou niet groter maken dan het is. In januari 2025 ondertekende de Russische president Poetin de nieuwe nationale begroting. Een enorm deel, ongeveer 32,5%, is bestemd voor militaire uitgaven, vergeleken met een gerapporteerde 28,3% in 2024. Een ongezond bedrag voor samenleving en economie. Zelfs een regime als dat van Poetin moet investeren in sectoren die belangrijk zijn voor de bevolking, om ze aan zijn kant te houden. Opnieuw Prokopenko: “De huidige strategie van Poetin is onhoudbaar. Hij probeert tegelijkertijd oorlog te voeren in Oekraïne, hoge sociale en infrastructurele uitgaven in stand te houden om een illusie van normaliteit voor zijn binnenlandse kiezers te creëren, en de macro-economische stabiliteit te behouden. Het is onmogelijk om dat alle drie eeuwig te doen. Het bereiken van de eerste en tweede doelstelling vergt grote uitgaven aan contant geld, wat de inflatie aanwakkert en zo de verwezenlijking van de derde doelstelling verhindert. De scheuren in de Russische economie worden steeds duidelijker.” Bovendien is het geld dat wordt geïnvesteerd voor de werving van nieuw militair personeel (volgens minister van Defensie Andrei Belousov zijn er in 2024 427.000 soldaten gerekruteerd) niet alleen een last voor de begroting. De oorlog leidt ook tot tekorten op de arbeidsmarkt. Werkgevers, die concurreren met krijgsmacht leger en militaire industrie, hebben de salarissen verhoogd om de weddes te evenaren. Dat zal de gemiddelde salarissen in de industrie opdrijven, de totale productiekosten doen stijgen en “het stijgende aantal doden en gewonden zal de demografische problemen en tekort aan arbeidskracht verergeren” voegt het Poolse instituut PISM cynisch toe. De Russische beer is gemeen, maar in vergelijking met de NAVO een veel kleinere partij. Zelfs met de enorme Russische investeringen merkt het Oekraïense leger dat het gebruik van munitie door de Russische strijdkrachten afneemt; “een halvering”. Westerse tekorten worden breed uitgemeten door diegenen die de militaire uitgaven van de EU en de NAVO willen verhogen, maar voor Rusland zijn de oorlogsinspanningen nauwelijks draaglijk. Secretaris-generaal Rutte overdrijft de militaire dreiging van Rusland om meer urgentie te creëren voor het verhogen van de NAVO-begrotingen, ten koste van pensioenen, sociale zekerheid en gezondheidszorg. Er worden alternatieve feiten geïntroduceerd om de Europese bevolking ervan te overtuigen hun welzijn op te offeren ten bate van het militair-industrieël complex. (*) Martin Broek is bewapeningsanalist bij de Nederlandse onafhankelijke onderzoeks- en actiegroep Stop Wapenhandel. Dit artikel verscheen op 4 februari 2025 op de site van Stop Wapenhandel. Met dank voor de overname. NOTEN: [1] Defence Expenditure of NATO Countries (2014-2024): GDP in million US dollars. Table 5. NAVO 2024. https://www.nato.int/nato_static_fl2014/assets/pdf/2024/6/pdf/240617-def-exp-2024-en.pdf [2] De opmerking werd overgenomen door de hoge vertegenwoordiger van de EU voor buitenlandse zaken en veiligheidsbeleid, Kaja Kallas, tijdens een bijeenkomst van het Europees Defensieagentschap, in een angstzaaiende toespraak. Mark Channer, ‘EU’s top diplomat warns we must stop Putin ‘before he attacks’ Europe,’, LondonLovesBusiness, 25 januari 2025. [3] Ook de steun uit Pyongyang wordt betaald. De New York Times gaf de volgende cijfers: “Het noorden heeft tot 5,5 miljard dollar verdiend met wapenovereenkomsten met Rusland, aldus Olena Guseinova, onderzoeker aan de Hankuk University of Foreign Studies in Seoul. In een in oktober gepubliceerd rapport schatte ze ook dat Noord-Korea jaarlijks tot 572 miljoen dollar zou kunnen binnenhalen door troepen in te zetten – een enorm bedrag voor het noorden. De officiële export van het land bedroeg vorig jaar slechts 330 miljoen dollar.” [4] Dat is ook de reden waarom Rusland zijn best doet om wapens te verkopen. Recent werd melding gemaakt van (potentiële) verkopen aan Indonesië, Saoedi-Arabië, India, China en Algerije. Zie: Shivam Patel ‘Indonesia in talks to buy Russian-Indian missile as President Prabowo visits Delhi sources say,’ Reuters, 24 januari 2025; en Alisa Yurchenko ‘Sanctioned Russian Firms Sold $2B Air Defense System to Saudi Arabia, Leaked Documents Show‘, OCCRP, 24 januari 2025.
- Patriotten voor Europa… en voor Trumpby Herman Michiel on februari 10, 2025 at 3:30 pm
10 februari 2025 - Verleden zaterdag kwamen de kopstukken van de extreemrechtse Patriotten voor Europa (PfE) bijeen in Madrid en belegden er een meeting met 2000 aanwezigen. De Patriotten zijn met 84 afgevaardigden de derde grootste fractie in het Europees Parlement [1]. Aangesloten partijen zijn onder andere de Rassemblement National van Marine Le Pen, Orbáns Fidesz, de Oostenrijkse FPÖ, de PVV van Geert Wilders, Vlaams Belang, de Italiaanse Lega, het Tsjechische ANO van miljardair Babiš, het Portugese Chega en het Spaanse Vox waarvan voorzitter Abascal eveneens voorzitter is van de Europese Patriotten. De Patriotten waren in januari met een flinke delegatie naar Washington afgezakt om er de inauguratie van Trump bij te wonen; ze waren trouwens de enige Europese politieke kracht die daartoe was uitgenodigd. De slogan die ze in Madrid lanceerden, “Make Europe Great Again”, is de echo van Trump’s “Make America Great Again”, en voor de Patriotten is met Trumps herverkiezing een nieuw tijdperk aangebroken dat door Lega-voorzitter Salvini als de “revolutie van de redelijkheid” [sic] werd omschreven. “Een historisch tijdperk”, aldus Wilders, “de tijd van Macron, Scholz en Sanchez is afgelopen”. Natuurlijk was een van de grote thema’s de “strijd tegen de illegale migratie”, die in de extreemrechtse versie een strijd tegen de islamisering van het Oude Continent is, waarvan het rijke christelijke patrimonium moet beschermd worden. Daarbij werd postume hulde gebracht aan de “moedige Spaanse ridders die met de Reconquista als eersten de Islam teruggedrongen”. In dit christelijk Europa is er natuurlijk ook geen plaats voor multiculturalisme, en een gezin is zoals van oudsher gebouwd op een man en een vrouw. Een ander strijdthema van extreemrechts is het stopzetten van de klimaatpolitiek. Marine Le Pen en de miljardair Babiš zijn het volledig eens: “de waanzin van de Green Deal, de furieuze dwaasheid die leidde tot de ineenstorting van onze industrie” moet stoppen. Dat de ‘vrije markt’ ook deel uitmaakt van het patriottisch vrijheidsstreven bleek ook uit diverse toespraken. De banbliksems van Trump tegen het Internationaal Strafhof in Den Haag kregen in Madrid ook de zegen van de Patriotten voor Europa, en dat is de extreemrechtse regering Netanyahu niet ontgaan. Zoals men weet is er vanwege dit Strafhof een aanhoudingsbevel tegen Netanyahu wegens misdaden tegen de mensheid en oorlogsmisdaden. Gisteren; daags na de Madrileense bijeenkomst dus, werd Netanyahu’s Likoed-partij waarnemend lid van Patriotten voor Europa. [2] [1] Patriotten voor Europa zijn de grootste, maar niet de enige extreemrechtse formatie in het Europees parlement. Er is een tweede pool met 25 Europarlementariërs, Europa van Soevereine Naties (ESN) met Alternative für Deutschland (AfD) als voornaamste kracht. En er zijn de Europese Conservatieven en Hervormers (ECR), aangevoerd door het Poolse PiS en de Fratelli d’Italia waartoe de Italiaanse premier Meloni behoort, en waar ook de Vlaamse N-VA (partij van de nieuwe Belgische premier Bart de Wever) bij aangesloten is. [2] Patriotten voor Europa is niet alleen een fractie in het Europees Parlement, maar ook een Europese politieke partij waar niet in het Parlement vertegenwoordigde partijen, ook van buiten de EU, kunnen bij aansluiten.
- Minimumlonen 2025by Herman Michiel on februari 6, 2025 at 3:09 pm
6 februari 2025 – Er verschenen nieuwe gegevens i.v.m. minimumlonen in de EU. Eurostat, de statistische dienst van de EU, publiceert (in het Engels) een reeks gegevens zoals bekend in…