Monopoly
Who owns the world?
Over
De documentaire ‘Monopoly: een totaalplaatje van The Great Reset’ van Tim Gielen gaat viral én wordt behoorlijk geband. En als ‘viral gaan’ en ‘geband worden’ samenvallen, kun je er van uitgaan dat de overheid niet wil dat de mensen de betreffende informatie tot zich kunnen nemen.
Want gedurende een uur legt hij, na een uitgebreide research en compleet gebaseerd op feiten, extreem goed uit hoe de economie wereldwijd in elkaar steekt en wat dat te maken heeft met de Elite en The Great Reset. En omdat hij alles onderbouwd heeft met verifieerbare feiten, kun je onmogelijk spreken van een complottheorie. En precies dát is de reden waarom de documentaire zo geband wordt, want daar worden de machtige dames en heren achter de schermen héél zenuwachtig van! De Elite heeft namelijk totaal geen belang bij een wereldbevolking die precies weet wat hun exacte plannen zijn en welke koers ze daarbij varen.
De documentaire begint met een uiteenzetting van de paar megacorporaties die ons leven, in werkelijk elk aspect daarvan, domineren. Tim: “Het ontbijt wat ’s morgens op tafel staat tot aan het matras waar we ’s nachts op slapen en alles wat we daar tussenin aantrekken, doen of consumeren is grotendeels afhankelijk van deze corporaties.”
Het gaat om investeringsmaatschappijen van immense afmetingen die alle grote geldstromen op aarde beheren.
Als voorbeeld haalt hij Pepsico aan. Dit is het moederbedrijf van de meeste frisdranken en snacks ter wereld. Het lijkt alsof er veel verschillende concurrerende merken bestaan, maar ze komen allemaal uit de fabrieken van een aantal corporaties die samen een monopolie hebben in de verpakte voedingsindustrie. Naast Pepsico zijn onder andere Unilever, The Coca Cola Company, Mondelēz en Nestlé onderdeel van deze industrie. Dit soort bedrijven zijn vaak beursgenoteerd en hebben een Raad van Bestuur waarin de grootste aandeelhouders de dienst uitmaken. Deze aandeelhouders, ook wel institutionele beleggers genoemd, zijn investeringsmaatschappijen, beleggingsfondsen, verzekeringsmaatschappijen, banken en soms zelfs regeringen.
Bij Pepsico zijn The Vanguard Group, Blackrock en State Street Corporation de belangrijkste aandeelhouders. Bij de grote ‘concurrent’, The Coca Cola Company, is Berkshire Hathaway de belangrijkste aandeelhouder, maar … staan de drie bovengenoemde investeringsmaatschappijen daaronder respectievelijk op nummer twee, drie en vier. Bij Unilever, Mondelēz en Nestlé staan deze vier investeringsmaatschappijen ook bovenaan, zijnde de belangrijksten. Samen behoren ze tot de grootste investeringsmaatschappijen op aarde (…).
Vanuit de voedingsindustrie gaan we naar de technologische industrie. Facebook bezit onder andere WhatsApp en Instagram en samen met Twitter zijn dit de populairste social media platforms ter wereld. Alphabet is het moederbedrijf van alle Google ondernemingen, waaronder YouTube en Gmail, en de grootste sponsor en ontwikkelaar van Android, één van de twee besturingssystemen waarop alle smartphones en tablets in de wereld draaien. Uiteraard is Apple iOS het andere besturingssysteem en als Microsoft daaraan toegevoegd wordt, dan blijken vier bedrijven de software te produceren voor bijna alle computers, tablets en smartphones in de wereld.
Bij Facebook, Twitter, Apple en Microsoft bezitten The Vanguard Group en Blackrock weer de meeste aandelen. En bij alle andere bedrijven, zoals Sony, IBM en Intel, die de technologische industrie domineren qua onze computers, tablets en smartphones, komen we in de Top 5 van aandeelhouders steeds weer dezelfde investeringsmaatschappijen tegen.
Deze Top 5 komt terug bij alle industrieën ter wereld. Tim geeft daar een mooi voorbeeld van: “Laten we zeggen dat we een vakantie willen plannen. We zoeken dan op onze computers, tablets of smartphones naar een goedkope plek in de zon via websites van onder andere Skyscanner en Expedia, die ook van dezelfde beleggers zijn. We vliegen met een van de vele luchtvaartmaatschappijen, waarvan het grootste deel van de aandelen ook vaak in handen is van deze beleggers en daarnaast van regeringen. Het toestel waarin we vliegen is over het algemeen een Boeing of een Airbus, waarbij dezelfde investeringsmaatschappijen weer in de Top 5 van de aandeelhouders staan. We zoeken een hotel of appartement via Booking(.com) of Airbnb, waar deze aandeelhouders ook weer bovenaan de lijst te vinden zijn. Zelfs de kerosine, waar het vliegtuig op vliegt, komt van een van hun oliemaatschappijen en raffinaderijen. En het staal, waar het vliegtuig van gebouwd is, komt uit een van hun vele mijnbouwbedrijven.”
Maar het gaat nog véél verder!
Deze investeringsmaatschappijen, banken en beleggingsfondsen zijn namelijk ook de grootste aandeelhouders in de primaire industrieën waar onze grondstoffen vandaan komen. Zo bezitten ze de meeste aandelen in de grootste agrarische bedrijven ter wereld zoals Bayer, wat het moederbedrijf is van Monsanto; de grootste zadenproducent ter wereld. Maar de leden van dit clubje behoren ook tot de belangrijkste aandeelhouders ter wereld van de textielindustrie, waardoor alle denkbare populaire kledingmerken in handen zijn van deze investeerders.