We hebben al vaker over de RAND Corporation bericht. RAND is een van de organisaties die (bijna) 1:1 het beleid van de VS bepalen. Wanneer RAND een voorstel oppert, dan moet je erop bedacht zijn, dat deze 'voorstellen' ook uitgevoerd zullen worden, zij zijn als het ware een Road Map. In januari van dit jaar bracht Rand een rapport uit met de titel: Een lange oorlog vermijden (Avoiding a Long War) In juni publiceerde ik een lang artikel over dit rapport. Alles duidt erop dat er in de VS stromingen zijn die een uitweg uit de heilloze oorlog in de Oekraïne zoeken. Het RAND rapport lijkt een eerste stap te zijn om het grote publiek ervan te overtuigen dat de oorlog niet noodzakelijkerwijs met een overwinning van de Oekraïne zal eindigen. Ons wordt al anderhalf jaar wijsgemaakt dat Rusland de grote schurk is, die volkomen onverwacht een onschuldig, weerloos land heeft overvallen. Bovendien was Rusland zogenaamd verzwakt en het leger zou gedemoraliseerd zijn. De Oekraïne moest echter koste wat het kost door het Westen (en volgens plan eigenlijk door de hele wereld, maar dat heeft om onduidelijke redenen anders uitgepakt) gesteund worden om in deze oorlog de overwinning te behalen. Een Oekraïense overwinning lijkt niet haalbaar en de VS staan nu voor het grote probleem - hoe het narratief zonder gezichtsverlies omgebogen kan worden. Dezelfde auteur als van het bovengenoemde RAND rapport, Samuel Charap, publiceerde in juni in Foreign Affairs een artikel dat hetzelfde standpunt verkondigd. Het lijkt erop dat de beeldvorming van de Oekraïne als het onschuldig slachtoffer herzien gaat worden. Het artikel met de titel "Een oorlog die niet te winnen is", begint als volgt ((De volledige tekst van het artikel is op Duits te vinden bij Anti-Spegel, de Engelse versie is helaas achter een pay-wall verborgen)): "De inval van Rusland in de Oekraïne in februari 2022 was een moment van klaarheid voor de Verenigde Staten en hun bondgenoten. Er stond hen een dringende missie te wachten: de Oekraïne bijstaan in de strijd tegen de Russische agressie en Moskou straffen voor zijn wandaden. Terwijl de westerse reactie vanaf het begin duidelijk was, was het doel - het eindspel van deze oorlog - vaag." "Deze onduidelijkheden liggen eerder de geaardheid [van deze oorlog] en kunnen niet als een fout van het Amerikaanse beleid beschouwd worden. Of zoals National Security Advisor Jake Sullivan in juni 2022 zei: "We hebben ons in feite onthouden van het formuleren van wat wij zien als een eindspel... We hebben ons gericht op wat we vandaag, morgen, volgende week kunnen doen om de Oekraïense kant zoveel mogelijk te versterken, eerst op het slagveld en dan uiteindelijk aan de onderhandelingstafel." Deze aanpak was zinvol in de eerste maanden van het conflict. Het verloop van de oorlog was toen allesbehalve duidelijk. De Oekraïense president Vladimir Zelenski had het nog over zijn bereidheid om zijn Russische ambtgenoot Vladimir Poetin te ontmoeten en het Westen had Kiev nog niet voorzien van geavanceerde grondraketsystemen, laat staan tanks en langeafstandsraketten, zoals nu het geval is. Bovendien zal het altijd moeilijk zijn voor de VS om commentaar te geven op het doel van een oorlog die hun strijdkrachten niet uitvechten. De Oekraïners zijn degenen die sterven voor hun land, dus zij beslissen uiteindelijk wanneer ze stoppen - ongeacht wat Washington misschien zou willen." Mijns inziens waren de Westerse doelen van deze oorlog van begin af aan duidelijk, namelijk Rusland economisch en militair te verzwakken in de hoop dat daardoor ook Poetin ten val zou komen. De bovenstaande uitspraken werden in juni gedaan, nog voor het begin van het "allesbeslissende  tegenoffensief". Het was echter toen al duidelijk dat de kans op een Oekraïense overwinning gering was, alleen wilde niemand dat toegeven.((Ik ben toen met schrijven gestopt, maar het verloop van de gevechten heeft aangetoond dat deze inschatting juist was - dus brij ik er nu een einde aan.)) Het "tegenoffensief" is volkomen mislukt, de verliezen van de Oekraïne waren enorm en nu staat de VS en de NAVO voor het probleem hoe je zonder gezichtsverlies je uit de puinhopen kan bevrijden. De Democraten in de VS bereiden zich alweer op de volgende verkiezingen voor en kunnen zich geen tweede Afghanistan permitteren. En toen kwam er van een onverwachte kant DE oplossing - Hamas viel Israël aan. Sindsdien is alle aandacht op Israël gericht, haast niemand bekommert zich nog om het lot van de Oekraïne. Maar ondertussen wordt daar nog steeds gevochten, de Oekraïne komt binnenkort zonder munitie te zitten en is ertoe over gegaan vrouwen en invaliden onder de wapens te roepen. De VS draaien de geldkraan dicht, de situatie ziet er tamelijk hopeloos uit. Het al lang vermoedde conflict tussen politiek en legerleiding wordt inmiddels openlijk uitgevochten. De Oekraïne staat voor de keuze of tot de laatste Oekraïner door vechten, of met Rusland te onderhandelen.      

Dit bericht verscheen bij de Andere Krant Uit de pen van Ella Ster   ADOPTIE VAN GEHANDICAPTE OEKRAÏENSE KINDEREN Vele tienduizenden kinderen zijn sinds de Russische invasie in februari 2022 ter adoptie naar de VS gebracht. De kinderen zouden op deze manier worden beschermd. Maar sommige van de organisaties die zich met deze adoptie bezighouden zijn uiterst schimmig. Ze zijn betrokken bij financiële schandalen en hebben nauwe banden met Amerikaanse militaire instanties die zich bezighouden met medisch onderzoek. Rusland wordt door het Westen regelmatig beschuldigd van het ontvoeren van kinderen uit de bezette gebieden in Oekraïne. Volgens de Russische regering brengen ze juist kinderen in veiligheid. Veel minder bekend is dat ook Amerikaanse organisaties zich bezighouden met de verplaatsing van kinderen, vanuit Oekraïne naar de VS. Kwetsbare kinderen, bijvoorbeeld lichamelijk gehandicapte of seksueel misbruikte kinderen uit weeshuizen, worden ter adoptie naar de VS gebracht. Twee Amerikaanse liefdadigheidsinstellingen die zich hiermee bezig houden, en hiervoor miljoenen aan donaties hebben ingezameld, zijn Exitus1 en Operation Underground Railroad (OUR). Die laatste is opgericht door Tim Ballard, de hoofdpersoon in de inmiddels beroemde film Sound of Freedom, waarin kindermisbruik aan de kaak wordt gesteld. Een andere actieve organisatie is het in Californië geregistreerde Next North Inc., die zegt samen te werken met officiële instanties in Oekraïne. Nep-­adoptiegezinnen Lees het volledige artikel bij de Andere Krant

Onze media hebben het beeld geschapen dat alle Oekraïners pal achter president Zelenski en de oorlog staan. Het nationalisme viert hoogtij - maar Nazi's zijn er uiteraard niet. Mijn indruk is echter anders, er bestaat een behoorlijk aantal Oekraïners die de teloorgang van hun land betreuren en tevens het verlies van de gemeenschappelijke Russisch-Oekraïense cultuur. Als we tegenwoordig Oekraïne horen, hebben we slecht het beeld van stukgeschoten ruïnes voor ogen. Rusland doet zijn uiterste best om bij de bombardement de bewoners en de cultuurgoederen te sparen, want Rusland beschouwt de Oekraïners als een Slavisch broedervolk en de historische gebouwen als gemeenschappelijk cultureel erfenis. Er is zelfs de stelling dat als je de Russische cultuur in de Oekraïne wegdenkt, dan blijft er geen cultuur over. Zelenski & Co. doen er alles aan om alles wat aan Rusland doet denken radicaal uit de Oekraïne te verbannen. De nieuwste maatregel is, dat alle staatsdienaren met inbegrip van de militairen verplicht zijn Engels te leren. Had men dat niet eerder kunnen bedenken? Nu hebben er talloze Oekraïners met veel moeite Oekraïens geleerd, omdat Russisch verboden is en nu moeten ze alweer op een nieuwe taal omschakelen. Boze tongen zeggen nu: nogal wiedes dat er voor Engels gekozen is - buiten de Oekraïne is er geen hond die bereid is Oekraïens te leren. [caption id="attachment_61890" align="alignright" width="350"] Kaart van de Wilde Velden in de 17e eeuw[/caption] Volgens Russische geschiedschrijvers van de 18de en 19de eeuw((Bijvoorbeeld het standaardwerk in 12 delen van Nikolaj Karamzin, de Geschiedenis van Rusland -  История государства Российского)) werd het gebied dat nu Oekraïne heet, na de aftocht van de Tartaren gezien als een soort niemandsland. Het gebied ook stond bekend onder de naam "de Wilde Velden", vergelijkbaar met het Amerikaanse Wilde Westen, dat pas dankzij der Russische cultuur bewoonbaar gemaakt werd. (De moderen Oekraïeners hebben daar uiteraard een andere kijk op.) Om op de schoonheid van de Oekraïne te wijzen, wil ik een paar beelden uit Tserkassy laten zien, die ik toevallig op een Oekraïens kanaal tegengekomen ben.((Ik ben gefascineerd door gebouwen die ik niet anders dan als "suikertaarten"  kan beschrijven, die er nog volop behouden zijn gebleven))   Tserkassy ligt letterlijk in het hart van de Oekraïne en werd ergens in de 14de eeuw gesticht. De plek was al tijdens de Kievse Roes door Slavische stammen bewoont, maar werd tijdens de Tataarse bezetting verlaten. [caption id="attachment_61886" align="aligncenter" width="350"] Tsjerkassy op de kaart[/caption] [caption id="attachment_61885" align="aligncenter" width="350"] Model van de veste van Tsjerkassy[/caption] [caption id="attachment_61887" align="aligncenter" width="350"] Het huwelijkspaleis of te wel registratiekantoor[/caption] [caption id="attachment_61888" align="aligncenter" width="350"] Het voormalige Slavjanski Hotel[/caption] Het bovengenoemde Oekraïense kanaal, is zowel pro-Oekraïens als pro-Russisch. Dat behoeft enige uitleg, de twee dingen lijken elkaar tegenwoordig uit te sluiten. Maar er zijn veel mensen die niets liever willen dan vrede en normaliteit. En dat zijn dan ook de beloftes waarvoor Zelenski in 2019 is gekozen, maar hij heeft zich niet aan zijn verkiezingsbelofdes gehouden. Dat wordt hem door veel mensen kwalijk genomen. Vóór de Russische aanval op 24 februari 2024, was Zelenskis populariteit tot op 20% gedaald, hoe het nu is weten we niet, er worden geen enquetes meer gehouden - het is immers oorlog. Onder druk van Washington en de NAVO wordt de Oekraïne steeds verder naar de afgrond gedreven. Ik heb hier een korte video clip, die de stemming onder dissidente Oekraïners kan weergeven.((bij het video-bestand is er een toelichting op de in de video vertoonde beelden)) [aiovg_video id=62009]   Ik wil ook nog een korte literaire tekst voorstellen van de journaliste en schrijfster Miroslava Berdnik, waarin ze beschrijft hoe zij de Oekraïne van vandaag waarneemt. Berdnik heeft ook boeken geschreven over de opkomst van het nazisme in de Oekraïne. Volgens haar was deze stroming al in opkomst toen Galicië nog door de Oosterijkers bestuurd werd. Dit soort uitspraken werden haar niet in dank afgenomen, ze kreeg dan ook de nodige problemen met de Oekraïense geheime dienst SBOe. Сегодняшняя Украина - это айсберг, который откололся от материка Русской цивилизации, и тая, уплывает в океан. Да, первое стойбище было поставлено населением, прибывшим осваивать неизведанную землю, на месте этого айсберга, но с тех пор расселилось, обжило, обустроило земли, создав, совместно с первопроходцами, уникальную цивилизацию. Но одичавшие потомки вместо того, чтобы кричать "SOS!" и спасаться, скачут по осколку, старательно топя его, обкалывают, сбрасывая как балласт фрагменты и жителей, которые пытаются спасти то, что можно спасти. *** [caption id="attachment_61903" align="alignright" width="350"] Er is ook een andere interpretatie mogelijk: de Oekraïne is de ijsberg, die de Russische Titanic laat zinken[/caption] De Oekraïne van vandaag gelijkt op een ijsberg, die van het vasteland van de Russische beschaving is losgeraakt en in de oceaan verzinkt. Het is een feit, dat de eerste nederzettingen werden gesticht door mensen die gekomen waren om dit woeste land in bezit te nemen, op de plek waar vroeger de de ijsberg had gelegen, maar sinds die tijd hebben ze daar hun thuis gesticht, hebben het land ontgonnen en hebben gezamenlijk met oorspronkelijke bewoners een unieke beschaving geschapen. Maar hun verruwde afstammelingen, in plaats van "SOS!" te roepen en zichzelf te in veiligheid te brengen, dansen op de scherven, laten het land wegzinken, beschieten het, ontdoen zich van alles wat nog over gebleven is en gelijktijdig ook van die bewoners die proberen te redden wat er nog te redden valt.    

Jeffrey Sachs is een Amerikaanse top-econoom, die destijds in de jaren 90 de hele economische omwenteling van de voormalige Sovjet-Unie heeft begeleid en nu kennelijk tot hele andere inzichten is gekomen ten aanzien van het Amerikaanse en Wereldwijde economische beleid. Ik heb de hele video bijdrage van Jeffrey Sachs uitgeschreven en vertaald, maar heb de video niet ondertiteld, omdat veel mensen het bezwaarlijk vinden om langdurig en vooral aandachtig ondertitels te lezen bij een video met een belangrijke boodschap. [caption id="attachment_61936" align="alignright" width="350"] Leerlingen van het NAVO Defense College op bezoek[/caption] Goedemiddag allemaal, Het lawaai op de achtergrond komt vermoedelijk van mijn kant. Waar ik nu ben, in Athene, is het 6 uur 's ochtends. Ik bevind me in een cafetaria, die me heel vriendelijk toestaat deze video hier te mogen opnemen, en ik hoop dat ik goed te horen ben. Ik wil u bedanken voor uw uitnodiging en SHAPE voor het leiderschap.((Saving Humanity and Planet Earth (SHAPE) is een project om de gevaren van confrontaties in het nucleaire tijdperk bloot te leggen en wegen te verkennen naar een veiligere, rechtvaardige en duurzame toekomst. Jeffrey Sachs spreekt deze organisatie toe in het kader van een webinar "Asia Pacific NATO: Fanning the Flames of War", gehouden op 5 juli 2023. Nadat ik de hele toespraak had uitgeschreven, kwam ik erachter dat er ook een originele transcriptie van Jeffrey Sachs zelf  bestaat. Ik baseer me echter op mijn eigen versie.)) Ik had zojuist het voorrecht om te mogen luisteren naar Alison Broinowski((Alison Elizabeth Broinowski, AM (geb. 25 oktober 1941) is een Australische academica, journaliste, schrijfster en voormalig Australisch ambtenaar.)) en Chung-in Moon((Moon Chung-in (geb. 25 maart 1951 in Zuid-Korea) is speciaal adviseur van president Moon Jae-in van Zuid-Korea voor buitenlandse zaken en nationale veiligheid. Hij is ook Distinguished University Professor van Yonsei University, Krause Distinguished Fellow, School of Policy and Global Strategy, University of California, San Diego, en mede-oprichter van het Asia-Pacific Leadership Network for Nuclear Non-Proliferation and Disarmament (APLN). Hij is momenteel hoofdredacteur van Global Asia. Op 21 mei 2017 werd Moon Chung-in door president Moon Jae-in benoemd tot speciaal adviseur voor eenwording, diplomatie en nationale veiligheidszaken.)) . En het waren briljante stellingen waar we allemaal op getrakteerd werden, absoluut verhelderend. Ik ben het volkomen eens met alles wat er is gezegd. De wereld is gek geworden, maar vooral de Angelsaksische wereld, ben ik bang. Ik weet niet of er überhaupt nog wel één enkele zinnig denkende geest over is, in ons kleine Engelstalige hoekje van de wereld. En natuurlijk, als we het hebben over de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Canada, Australië en Nieuw-Zeeland, dan heeft de politiek van onze landen op dit moment iets diep deprimerends. Deze diepgrijpende gekte komt - vrees ik - voort uit het Britse imperiale denken, dat dan overgenomen is door de Verenigde Staten. Mijn land, de VS, is nu onherkenbaar vergeleken met 20 of 30 jaar geleden. Ik weet eerlijk gezegd niet meer zeker wie het land bestuurt. Ik geloof niet dat het op dit moment de president van de Verenigde Staten is. We worden bestuurd door generaals, door ons veiligheidsapparaat. Het publiek is nergens van op de hoogte. De leugens die worden verteld over het buitenlands beleid zijn alomtegenwoordig en worden dagelijks door de mainstream media verspreid, iets waar ik nauwelijks meer naar kan luisteren of lezen. De New York Times, Washington Post, de Wall Street Journal en de belangrijkste televisiekanalen herhalen elke dag en voor 100% de overheidspropaganda. Het is bijna onmogelijk om er doorheen te prikken. Waar gaat dit over? Nou, zoals je hebt gehoord, gaat het over het waanidee van de Verenigde Staten om aan de Amerikaanse hegemonie te willen vasthouden, gemilitariseerd, gedomineerd door het denken van generaals die slechts middelmatige intellecten zijn, en gedreven door hun persoonlijke hebzucht en zonder enig inzicht, omdat hun enige modus operandi nu eenmaal het voeren van oorlog is. En dan onder leiding van Groot-Brittannië, dat helaas sind ik volwassen ben, steeds pathetischer is geworden en de rol vervult van een cheerleader voor de Verenigde Staten in haar streven naar hegemonie en naar oorlog. Wat de VS ook zegt, Groot-Brittannië zal het nog 10 keer enthousiaster herhalen. En Groot-Brittannië is verrukt over de oorlog in de Oekraïne, die voor de Britse media en het Britse politieke leiderschap een grote tweede Krimoorlog vertegenwoordigt. Hoe Australië en Nieuw-Zeeland aan deze waanzin hebben kunnen meedoen is echt een lastige vraag voor jullie, want de mensen zouden toch beter moeten weten, maar ik ben bang dat het de Five Eyes en andere veiligheidsdiensten zijn die dit aan de politici dicteren, voor zover de politici er hierbij überhaupt nog aan te pas komen. Hun wordt verteld: "Nou, dit is wat we moeten doen. Het gaat om de veiligheid van onze staat." En ik denk niet dat onze politici hierin noodzakelijkerwijs nog een grote rol spelen. Trouwens, het grote publiek heeft helemaal geen invloed op het buitenlands beleid van de VS. er vindt geen debat plaats, geen discussie, geen beraadslaging, ook geen debatten over het toewijzen van de 100 - en inmiddels 113 miljard, maar in feite nog veel meer geld, dat wordt uitgegeven aan de oorlog in Oekraïne. Tot nu toe heeft er nog geen enkel georganiseerd debat plaatsgevonden, zelfs niet in het Congres, laat staan in het openbaar. Maar ik denk dat jullie veiligheidsorganisaties hier echt de drijvende kracht achter zijn. Ze hebben de premier en de anderen ervan kunnen overtuigen, dat dit het opperste veiligheidsbelang is. En dit is precies wat Amerika ons heeft verteld. En laat me uitleggen wat we zien. En natuurlijk kun je het bredere publiek hiervan niet doordringen. Maar dit is de fundamentele kern van de strijd om te overleven in deze huidige wereld. Alles wat ik zie - en ik ben al 43 jaar actief als economisch adviseur over de hele wereld - is onzin. En één van de dingen, die voor de mensen belangrijk zou zijn om te bestuderen om deze ontwikkelingen te kunnen begrijpen, is een treffend artikel van een voormalige collega van mij aan Harvard, Robert Blackwill en Ashley Tellis, geschreven voor de Council on Foreign Relations zo'n acht jaar geleden. Ik wil er een paar fragmenten uit voorlezen omdat daarin het hele plan van wat er nu gebeurt geschetst wordt.((https://www.cfr.org/report/revising-us-grand-strategy-toward-china)) Dit is eerlik gezegd hoe het systeem tegenwoordig in de VS werkt, namelijk via de gevestigde media. Je krijgt in principe te horen wat er gaat gebeuren in niet noodzakelijkerwijs volledig expliciete bewoordingen, omdat wat zich nu ontvouwt echt deel uitmaakt van een geplande agenda voor de langere termijn. Het is niet ad hoc. Dit is wat Blackwill en Tellis in 2015 schreven. Eerste citaat: Sinds de oprichting hebben de Verenigde Staten consequent een grootse strategie gevolgd die gericht was op het verwerven en behouden van de oppermacht over verschillende rivalen. Eerst op het Noord-Amerikaanse continent, daarna op het westelijk halfrond en uiteindelijk wereldwijd. En vervolgens wordt gesteld dat het behoud van de dominante rol het centrale doel moet blijven van de Amerikaanse Grand Strategy in de 21e eeuw. Dus wat de intentie van dit doel is, is heel duidelijk. Het is het primaat van de Verenigde Staten wereldwijd. Vervolgens schetsen Blackwill en Tellis het draaiboek voor de strijd tegen China. Ze beschrijven wat we moeten doen. Hier is de lijst. Dit is slechts een uittreksel. Citaat: nieuwe preferentiële handelsafspraken maken tussen vrienden en bondgenoten van de VS om hun wederzijdse winsten te vergroten door middel van instrumenten die China bewust uitsluiten. Oké, dit is het spelletje dat Obama al met TTIP en TPP((Handelsovereenkomsten, zie b.v. "The TTP and TTIP Trade Agreements: A Dystopian Future in which Corporations Rather Than Elected Governments Call the Shots" van Eric Zuesse)) is begonnen. Hij kreeg deze plannen er echter niet doorheen, maar ik ga nu eerst verder en dan geef ik commentaar. Ten tweede: een technologisch controleregime creëren om de strategische capaciteiten van China te blokkeren om "politieke machtsstructuren van de vrienden en bondgenoten van Amerika in China's periferie op te bouwen en de Amerikaanse strijdkrachten langs de Aziatische randgebieden te versterken, ondanks eventuele Chinese tegenstand." Wat ik hier opmerkelijk aan vind, is dat dit een opsomming is uit 2015. Dit is precies het huidige stap voor stap actieplan. Dit herhaalt zich in de recente geschiedenis en reeds in 1997 beschreef Zbig Brzeziński in een artikel over buitenlandse zaken precies het tijdschema voor de uitbreiding van de NAVO en de intentie om de Oekraïne op te nemen in de NAVO-uitbreiding, want dit was altijd al het plan van de leidende veiligheidsinstanties. En natuurlijk heeft dit rechtstreeks geleid tot de Oekraïne-oorlog, dat is namelijk een oorlog  over de uitbreiding van de NAVO. Nu willen de vrienden en genieën die de wereld de oorlog in de Oekraïne hebben gebracht, de oorlog naar uw regio brengen, met de - zoals professor Moon zei - Noord-Atlantische Verdragsorganisatie die haar kantoren in Azië begint te openen, wat niet bepaald de Noord-Atlantische regio is. Dus dit is waar we staan. Dit is niet zo eenvoudig te doorzien en wel om één belangrijke reden, in ieder geval in de VS, ik weet niet hoe het in Australië is, maar ik verwacht dat het hetzelfde is. Nameleijk vanwege het feit dat we hier geen enkele openheid of discussie over hebben. Het beleid is volledig in handen van het veiligheidsapparaat, het militair-industrieel complex, het netwerk van "Think Tanks" in Washington, het zijn eigenlijk non-Think Tanks , die allemaal gefinancierd worden door het militair-industrieel complex. Ze hebben de universiteiten aan de oostkust volledig overgenomen, waar ik les geef. Ik heb 20 jaar lesgegeven aan Harvard. Ik geef les aan Columbia University. Dit is onze huidige leefomgeving. In essentie heeft er een geruisloze staatsgreep plaatsgevonden. Geen debat, geen openbare politiek, geen eerlijkheid, geen documenten onthuld, alles geheim, alles vertrouwelijke en geheimzinnige handelingen. En omdat ik toevallig econoom ben en contact heb met staatshoofden over de hele wereld, hoor ik veel dingen. En dus heb ik veel dingen persoonlijk gezien en gehoord, wat me heeft geholpen om de dagelijkse leugens te doorzien. Maar je zult hier niets van terugvinden in ons publieke debat. Nog even over de Oekraïne-oorlog - volledig voorspelbaar en onderdeel van een actieplan dat teruggaat tot het begin van de jaren negentig, om de Oekraïne in wezen in de militaire invloedssfeer van de VS te brengen. En Brzezinski legde dit al in 1997 uit in The Global Chessboard - zijn beroemde geopolitieke boek. Rusland zonder de Oekraïne is niets. De Oekraïne is de geografische spil voor Eurazië, en het boek zegt in wezen: "ga ervoor!" Opmerkelijk genoeg zei Brzezinski in 1997 in dit boek dat het enige waar Amerikaanse beleidsmakers absoluut voor moeten waken, is dat ze Rusland en China niet samen in een bondgenootschap dwingen. Maar dan zegt hij dat dit zo goed als ondenkbaar is. Maak je daar maar geen zorgen over, want dat zou het meest absurde zijn wat er ter wereld zou kunnen gebeuren. Maar dat is nu precies wat deze krankzinnigen onbedoeld wel hebben gedaan. Ik ben toevallig adviseur geweest van Gorbatsjov, Jeltsin en Koetsjma((de eerste president van de Oekraïne na de onafhankelijkheid in 1991)) in de begindagen van de - nou ja - de nadagen van perestrojka en de begindagen na de ontbinding van de Sovjet-Unie. Ik hield nauwlettend in de gaten wat er gebeurde. Ik zag dat de Verenigde Staten absoluut niet geïnteresseerd waren om Rusland te helpen. Rusland te helpen zich te stabiliseren, het idee was van begin af aan unipolariteit. Rusland in bedwang houden en stappen nemen waartoe in feite al in 1992 was besloten, in directe tegenspraak met wat Gorbatsjov en Jeltsin was verteld, namelijk om de NAVO uit te breiden.(("Keep Russia down" is een toespeling op de oorspronkelijke opzet van de NAVO, zoals geformuleerd door Lord Ismay: "to keep the Russians out, the Americans in, and the Germans down".)) Dit is dus een draaiboek voor de lange termijn. Nu komen we tot China - de VS waren trouwens nauw betrokken bij de omverwerping van de Oekraïense president in 2014. Het was een staatsgreep. Het was voor een aanzienlijk gedeelte een staatsgreep om het regime te veranderen, geënsceneerd door de Verenigde Staten. Niet in z'n geheel, maar wel in belangrijke mate. Ik heb toevallig een deel ervan op een heel bizarre manier van dichtbij gezien. En ik weet hoe het geld van de VS werd gebruikt om de Maidan te steunen. En het was ongelooflijk weerzinwekkend en zeer verontrustend en Poetin stelde vast dat de VS eraan meewerkten om een bevriende, naburige regering omver te werpen in het kader van de expliciete doelstelling om de NAVO die kant op te duwen, niet alleen naar de Oekraïne, maar ook naar Georgië. En als je naar de kaart kijkt, dan was het Brzezinski's opzet, om Rusland in de regio van de Zwarte Zee te laten omsingelen door landen als de Oekraïne, Roemenië, Bulgarije, Turkije en Georgië, deze zouden allemaal lid worden van de NAVO. Dat zou dan het einde betekenen van een Russische machtsuitbreiding in de richting van het oostelijke Middellandse Zeegebied en het Midden-Oosten. Aldus de plannen van deze genieën. Poetin heeft herhaaldelijk kansen geboden om via onderhandelingen uit deze impasse te geraken. Bij voorbeeld de Minsk-akkoorden die door de VN-Veiligheidsraad zijn bekrachtigd. In 2021, 17 december, bracht hij trouwens een heel redelijk document voor onderhandelingen ter tafel. Het ontwerp van de veiligheidsafspraken tussen de VS en Rusland, waarin werd opgeroepen tot een einde aan de uitbreiding van de NAVO. De VS wimpelden het af. Ik belde het Witte Huis nadat het voorstel op tafel was gelegd, sprak met een van onze hoogste veiligheidsfunctionarissen en zei: onderhandel! Stop de uitbreiding van de NAVO! Je hebt een kans om oorlog te voorkomen. Het formele antwoord van de Verenigde Staten aan Poetin was, dat over de NAVO niet te onderhandelen valt. Dit is alleen een kwestie tussen de VS en de Oekraïne, Rusland heeft niets over de uitbreiding van de NAVO naar de Oekraïne in te brengen. Dit is een verbijsterende manier om buitenlandse zaken te regelen, want dit is de directe weg naar oorlog. Zoals jullie weten - en ik hoop dat iedereen dat beseft - was in maart 2022 bijna een einde gekomen aan deze oorlog in de Oekraïne dankzij het bereikte akkoord, slechts een maand nadat Rusland op 24 februari was binnengevallen. Een vredesverdrag tussen de Oekraïne en Rusland dat door de Verenigde Staten werd getorpedeerd, omdat de VS zeiden: ga door met vechten, houd niet op met vechten, onderhandel niet, accepteer geen neutraliteit. En dus bevinden we ons in een oorlog die blijft escaleren in de richting van een mogelijke kernoorlog, want dat is wat er zou gebeuren indien Rusland een zware nederlaag zou lijden op het slagveld. Dat gebeurt nu niet. Rusland overkomt dat ook niet,niet nu. Maar als dat wel het geval zou zijn, zou de oorlog escaleren naar een kernoorlog. Rusland zal nooit verslagen willen worden of uit de Krim worden verdreven en gedwee naar huis gaan en zeggen: het spijt ons dat we ooit aan deze oorlog zijn begonnen. Rusland zal de zaak escaleren als het dat nodig acht. We zitten nu dus in een spiraal die extreem gevaarlijk is en Japan speelt hier volledig op in. En Australië - het is zo treurig om te zien hoe Australië heeft geaccepteerd om op deze roekeloze manier te worden misbruikt, en een fortuin heeft betaald om op deze roekeloze en provocerende manier te worden gebruikt. De acties van de VS brengen ons, op enkele uitzonderingen na, op weg naar een oorlog met China, vergelijkbaar met de acties van de VS in de Oekraïne. En deze oorlog, nou ja, eigenlijk elke oorlog kan het einde van alles betekenen, maar het hele idee van de VS en haar bondgenoten die tegen China willen vechten is verbijsterend in zijn implicaties, in zijn domheid, in zijn diepe gevaren en in zijn volledige tegenspraak van alle werkelijke veiligheidsbelangen. En tevens van de realiteit, want China vormt geen bedreiging voor Australië, het vormt ook geen bedreiging voor de wereld. En de laatste keer dat me erin verdiept heb - verbeter me indien nodig want er zijn experts in de zaal, veel deskundiger dan ik - ben ik geen enkele overzeese Chinese invasie tegen gekomen in de hele geschiedenis, behalve dan in de grensgebieden. Ik zou niet weten wanneer in zijn hele geschiedenis, behalve dan toen de Mongolen kort over China heersten en probeerden Japan binnen te vallen en deze invasie kwam tot staan vanwege een tyfoon. Verder ken ik geen enkel ander geval in de hele 2.200 jaar van Chinese bestuurskunde. Dus dit staat niet echt bovenaan mijn lijst om me zorgen over te maken. Wat me wel zorgen baart in de wereld zijn de diep neurotische Verenigde Staten, die nummer één willen blijven. Maar er niet in slagen dit te zijn op een manier die overeenkomt met het eigen zelfbeeld van de positie van nummer één, en met een armzalige - en het spijt me dat ik deze term gebruik - met een pathetische cheerleader in Londen. En elke dag maar roepend hoe geweldig alles is, het imperium is geweldig, iedereen zou dat moeten uitproberen, wij houden er echt van! En ik hiermee ga ik eindigen, sorry dat ik maar blijf doorgaan, maar laat me gewoon, als ik nog mag, in één minuut zeggen wat er gedaan zou moeten worden om de oorlog in de Oekraïne te kunnen beëindigen, en wel onmiddellijk,dat is  de dag dat Biden uiteindelijk in de openbaarheid zou treden  om te verklaren dat de NAVO niet uitgebreid zal worden met de Oekraïne. Geloof het maar, de basis voor onderhandelingen ligt er al sinds 20 jaar, maar dit werd steeds door de VS afgekeurd. Ten tweede: het idee om NAVO-vestigingen in Azië te openen, is gewoonweg verbijsterend vanwege de risico's en de domheid ervan, en zeg alstublieft tegen de Japanners dat ze hiermee moeten stoppen, het is roekeloos. Ten derde: de Amerikaanse benadering van Taiwan is, afgezien van een sprankje realiteit dat Blinken vorige maand heeft getoond, zeer gevaarlijk en provocatief en dat op een kwaadwillende manier. Ten vierde: wat nodig is, is een regionale dialoog in Azië, tussen Aziaten onderling en tussen de bewoners rond de Stille Oceaan. En ten vijfde: maak gebruik van RCEP((Regional Comprehensive Economic Partnership)) - want RCEP is eigenlijk het juiste concept voor de regio - om China, Korea, Japan, de ASEAN landen, Australië en Nieuw-Zeeland samen te brengen binnen een coherent raamwerk, met het oog op de klimaatproblematiek, het energiebeleid, het handelsbeleid en het investeringsbeleid, het zou veel goeds tot stand kunnen brengen. Niet alleen voor de 15 naties in Azië en de Stille Oceaan, maar voor de hele wereld. Sorry dat ik zo lang ben doorgegaan en dat ik blijf doordrammen, maar wat SHAPE doet is zo belangrijk, jullie zitten helemaal op het goede spoor en ik wens jullie het allerbeste.  

De Veiligheidsraad heeft als primaire verantwoordelijkheid de internationale vrede en veiligheid te handhaven. Alle besluiten die de Veiligheidsraad in het kader hiervan neemt heten resoluties. De Veiligheidsraad mag elk (dreigend) geschil onderzoeken en maatregelen voorstellen (volgens het internationaal recht niet bindend) en opleggen (wel bindend); onder dit laatste vallen ook het instellen van sancties en het gebruik van militair geweld.((Zie Wikipedia)) [caption id="attachment_61975" align="alignright" width="350"] De VN-Veiligheidsraad[/caption] In de Veiligheidsraad worden door Rusland en soms ook China steeds weer pogingen ondernomen om de wereld tot inzicht te brengen - natuurlijk wordt de inhoud van deze inzicht door de Russische of Chinese visie bepaald. Het betrefft over het algemeen Russische voorstellen of moties, waarvoor Rusland dan in het desbetreffende onderwerp deskundige gastsprekers uitnodigt. Raar genoeg zijn dat vaak Amerikaanse "dissidenten", waardoor ook de VS-diplomaten gedwongen zijn een andere kijk op de Amerikaanse politiek aan te horen (als ze tenminste niet gesloten samen met hun vazallen de zaal verlaten). Ray McGovern((Raymond McGovern (geboren op 25 augustus 1939) is een voormalig medewerker van de Central Intelligence Agency (CIA) die politiek activist is geworden. McGovern was van 1963 tot 1990 analist bij de CIA en was in de jaren 80 voorzitter van de National Intelligence Estimates en stelde de President's Daily Brief op. Bij zijn pensionering ontving hij de Intelligence Commendation Medal, die hij in 2006 teruggaf om te protesteren tegen de betrokkenheid van de CIA bij martelingen. McGovern werkte na zijn pensionering onder andere als commentator voor de door de Russische regering gefinancierde RT en Sputnik News over inlichtingen en buitenlands beleid. In 2003 was hij medeoprichter van Veteran Intelligence Professionals for Sanity (VIPS).)) en Jeffery Sachs((Jeffrey David Sachs (geboren op 5 november 1954) is een Amerikaans econoom, academicus, beleidsanalist en voormalig directeur van The Earth Institute aan Columbia University, waar hij universiteitshoogleraar is. Hij staat bekend om zijn werk op het gebied van duurzame ontwikkeling, economische ontwikkeling en de strijd tegen armoede.)) spraken op 22 februari 2023 de VN Veiligheidsraad toe over de sabotage van de Nord Stream pijpleidingen. De vergadering van de Veiligheidsraad werd bijeengeroepen door Rusland nadat het rapport van Seymour Hersh wees naar de VS en Noorwegen als de schuldigen.((Zie b.v. https://news.antiwar.com/2023/02/22/un-security-council-holds-meeting-on-nord-stream-sabotage/ of https://consortiumnews.com/2023/02/21/watch-un-security-council-on-nord-stream-attack/)) Op 29 juni 2023 stelde de Grayzone journalist, Max Blumenthal((Max Blumenthal (geboren op 18 december 1977) is een Amerikaanse auteur en blogger. Hij was schrijver voor The Nation, AlterNet, The Daily Beast, Al Akhbar en Media Matters for America, en heeft bijgedragen aan Al Jazeera English, The New York Times en de Los Angeles Times. Hij was een writing fellow van het Nation Institute. Hij levert regelmatig bijdragen aan het Russische staatsbedrijf Sputnik en RT en heeft zijn verschillende platforms vaak gebruikt om Russische propaganda te verspreiden. In 2023 werd hij door Rusland uitgenodigd om een briefing van de VN-Veiligheidsraad over wapenleveranties aan Oekraïne toe te spreken.)) voor de VN de vraag: "Waarom lokken we de totale nucleaire vernietiging uit?"((https://thegrayzone.com/2023/06/29/nuclear-annihilation-max-blumenthal-security-council/)) Op 17 augustus mocht Danny Haiphong((Danny Haiphong (geb. 1985) is een Amerikaanse journalist en auteur van het boek American Exceptionalism and American Innocence: A People's History of Fake News from the Revolutionary War to the War on Terror.)) zijn standpunt ten aanzien van al de door de VS geprovoceerde oorlogen toelichten.((https://www.youtube.com/watch?v=AS44mvuo7Ow - ik heb deze redevoering getranscribeerd en vertaald)) [caption id="attachment_61973" align="alignright" width="350"] Danny Haiphong spreekt VN-Veiligheidsraad toe[/caption] Het woord is aan de heer Danny Haiphong. Dank u wel! Goedemiddag leden van de raad, mijnheer de Voorzitter, vandaag sta ik hier als journalist die de afgelopen 10 jaar van mijn leven heeft gewijd aan het schrijven over en zich uitspreken tegen de lange lijst van mensenrechtenschendingen en oorlogsmisdaden begaan door mijn geboorteland, de Verenigde Staten. Ik beschouw dit niet als een hobby of zelfs niet als beroep, maar eerder als een plicht tegenover de hele mensheid en ten behoeve van degenen die een betere en vreedzamere toekomst nastreven. Ik ben hier ook als Amerikaans burger die heeft moeten aanzien hoe tientallen miljarden Amerikaanse belastingdollars naar de financiering en bewapening van een proxy-oorlog tegen Rusland gaan, terwijl mensen in de VS – gewone mensen – lijden onder toenemende armoede, dakloosheid, zelfmoord en economische onzekerheid. Zoals Martin Luther King Jr in 1958 al zei: "Ware vrede betekend niet slechts het ontbreken van spanningen, maar de aanwezigheid van gerechtigheid." Op 2 juni 2023 hield de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Anthony Blinken een toespraak in Helsinki, waarin hij verklaarde dat militaire steun aan de Oekraïne prioriteit moet krijgen boven diplomatie. Het argument is dat een gestage levering van wapens aan de Oekraïne het tij op het slagveld zal doen keren, wat  Rusland naar de onderhandelingstafel zal dwingen. Blinken wordt verondersteld de topdiplomaat van de VS te zijn en zijn rol is zeker niet die van een voorvechter voor escalatie van conflicten. De overtuigingen die hij uitdraagt, zijn echter tekenend voor het gedachtengoed dat de constante Westerse wapenleveranties aan de Oekraïne goedpraat. De feiten spreken echter Blinkens beweringen tegen: Ten eerste staan de Amerikaanse en Westerse wapenleveranties haaks tegenover het zoeken naar oplossingen van conflicten. De VS is de grootste wapenexporteur ter wereld, en bezigt ongeveer 40% van alle wapenverkopen wereldwijd. Deze wapens hebben een grote rol gespeeld in de bloedigste oorlogen van de afgelopen twee generaties, bij voorbeeld tijdens de door de VS geleide invasies van Irak, Afghanistan, Libië en Syrië. Amerikaanse wapens spelden een belangrijke rol bij de escalatie van de spanningen op het Koreaanse schiereiland en bij de militaire omsingeling van Rusland en China, wat een nieuwe Koude Oorlog heft ingeluid met alle risico's van dien. Ten tweede was het nooit Rusland dat naar de onderhandelingstafel moest worden gedwongen. In december 2021, als we ons dat nog herinneren, heeft Rusland ontwerpvoorstellen voor veiligheidsgaranties aan de VS en de NAVO voorgelegd, die als basis voor dialoog en onderhandelingen moesten dienen. Ze werden resoluut verworpen. Eind januari 2022 kondigden de VS aan 200.000 pond (ca. 900.000 kilo) van wat werd bestempeld als "dodelijke hulp - lethal aid " aan de Oekraïne te zullen leveren, in een duidelijke voorbode van een escalatie. In april 2022 reisden Anthony Blinken, de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, en Lloyd Austin, de Amerikaanse minister van Defensie, naar de Oekraïne, slechts enkele weken nadat een vredesakkoord was mislukt. Wat ze daarmee wilden signaleren, was dat de VS zich volledig erop zou concentreren het gehele eigen militaire arsenaal, en dat van hun NAVO-partners in stelling te brengen voor  een proxy-oorlog tegen Rusland en dat dan ook tot de laatste Oekraïner. Het ontbreken van diplomatie in tijden van conflict kan alleen maar leiden tot escalatie. Dat de veiligheid van Rusland, en wat dat betreft de veiligheid van de hele wereld, zo summier wordt afgedaan door het Westen, is bewijs genoeg dat de onophoudelijke levering van wapens aan de Oekraïne de vrede in gevaar brengt. Wapens aan de Oekraïne te leveren, betekent niet een soort "wapenvoorraad voor de democratie", zoals sommigen in de gezaghebbende kringen van het Amerikaanse buitenlands beleid beweren. NAVO-landen hebben de Oekraïne in de loop van dit conflict al voor 40 miljard dollar aan wapens geleverd en we hebben gezien hoe deze wapens steeds zwaarder, dodelijker en provocerender werden. Een grote hoeveelheid van deze wapens zijn terechtgekomen op de zwarte markt, bij drugskartels, criminele organisaties en bij de neonazistische en fascistische groeperingen, die nu deel uitmaken van de Oekraïense strijdkrachten. Bovendien heeft de NAVO het ene Oekraïense leger na het andere bewapend ten koste van de eigen wapenvoorraden. De New York Times luidde acht maanden geleden de noodklok dat de Oekraïne nu het toneel is geworden van een heuse artillerie- en tankoorlog, waarop het Westen geensinds voorbereid en deze ook niet langdurig kon volhouden. En indien dit waar is, dan zouden rationele geesten moeten concluderen dat het Westen zijn leveringen van dodelijk wapentuig moest stopzetten. Maar het tegenovergestelde is het geval. De VS keurde vorige maand het sturen van clustermunitie naar de Oekraïne goed, dezelfde munitie die tientallen jaren na de Amerikaanse invasie in Laos nog steeds burgers doodt en in stukken scheurt en die al lang in meer dan 100 landen wereldwijd is verboden. Ik ben journalist en geopolitiek analist, geen militair expert, maar deskundigen op dat gebied hebben de afgelopen maanden al duidelijk aangegeven waar de beperkingen liggen van de westerse vuurkracht. Camille Grand, voormalig assistent-secretaris-generaal van defensie-investeringen bij de NAVO, verklaarde dat het wapenverbruik van één dag in de Oekraïne gelijk staat aan een maand of meer in Afghanistan. Hij verwijst tevens naar het feit dat de Oekraïne bijna de helft van de artillerie die in de Verenigde Staten per maand wordt geproduceerd, in één dag opbrandt. De voormalige Opperbevelhebber van de NAVO, James Stavridis, erkende afgelopen mei dat analisten gelijk hadden toen ze veronderstelden dat de Oekraïne per maand de hele jaarproductie van de VS opgebruikte. De secretaris-generaal van de NAVO, Jens Stoltenberg, en de Amerikaanse president Joe Biden hebben beide deze wapentekorten toegegeven, waarbij Biden tijdens zijn aankondiging van de levering van clustermunitie aan de Oekraïne openlijk erkende dat "dit een oorlog is, die bepaald wordt door de beschikbaarheid van voldoende munitie. En hun munitie raakt op en wij hebben er ook te weinig van". En dan zal ik het niet eens hebben over het tekort aan personeel, of problemen bij de training en andere logistieke zaken. Al deze problemen lijken hun hoogtepunt te hebben bereikt, sinds het Oekraïense lente-tegenoffensief de afgelopen maanden zo grootschaling onder de aandacht is gebracht.  Maandenlang lieten politieke en militaire functionarissen in het westen regelmatig aan de media weten dat er een zegevierend offensief op komst was, dat grote delen van het grondgebied van Rusland zouden worden heroverd. Tegelijkertijd eiste de Oekraïne, en in het bijzonder het staatshoofd Vladimir Zelenski, herhaaldelijk dat het Westen meer zware wapens, waaronder vliegtuigen, zou leveren. Zelenski heeft - keer op keer - het Westen de schuld gegeven van de tegenvallende wapenleveranties, en ziet daarin de reden voor de maandenlange vertraging van dit tegenoffensief tegen Rusland. Het tegenoffensief loopt nu al drie maanden en de resultaten zijn ronduit rampzalig. Ongeveer 30 procent van de NAVO-wapenleveranties aan de Oekraïne is vernietigd. Het dodental op het slagveld is duizelingwekkend. Naar schatting 43.000 Oekraïense soldaten zijn gedood en er zijn berichten in omloop dat lokale mortuaria in de Oekraïne sinds het begin van het tegenoffensief bijna het dubbele aantal lichamen te verwerken hebben gekregen. En waarvoor? Het optimisme van westerse functionarissen en diplomaten is afgenomen en velen erkennen nu dat Oekraïne nog niet eens is doorgedrongen tot de eerste verdedigingslinie van Rusland. Dus ik denk dat de betere vraag is: Qui Bono? Wie heeft er baat bij en wat heeft er baat bij dat er westerse wapens in de Oekraïne worden gedumpt? De Oekraïne in ieder geval niet, als de resultaten van het tegenoffensief en het conflict als geheel de maatstaf moeten dienen. En het bevordert zeker ook niet de vrede en stabiliteit in de wereld. Ondanks alle voordelen die een opkomende multipolaire wereld met zich meebrengt, draagt de onophoudelijke militarisering van de Oekraïne, die door het Westen wordt gestimuleerd, bij aan een wereldwijde economische stagnatie en het potentieel voor conflicten tussen grote mogendheden, die heel goed een nucleair karakter zouden kunnen krijgen. Een eenvoudig antwoord op deze vraag is dus, dat de wapenindustrie, de bedrijven die enorm hebben geprofiteerd van dit conflict, aandeelhouders van de grootste militaire aannemers worden sinds het begin van het conflict uitstekend betaald terwijl de winsten de pan uit rijzen. De top 25 Westerse defensie-ondernemingen hebben hun inkomsten het afgelopen jaar met 11 procent zien stijgen tot 212 miljard dollar. Verwacht wordt dat de wapenverkoop zal stijgen tot 450 miljard dollar in totaal tegen het einde van 2023. Een stijging van 47 miljard dollar dankzij het Oekraïne-conflict. Deze goudgraversmentaliteit onder den wapenverkopers maken de kleine minderheid van de rijkste mensen dus rijker - terwijl de rest van de wereld de talloze problemen moet oplossen die in het kielzog van dit conflict zijn ontstaan. Een van de voornaamste verantwoordelijkheden van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties, zoals vastgelegd in het VN-Handvest, is het handhaven van internationale vrede en stabiliteit. De voortdurende verkoop van wapens aan de Oekraïne door het Westen is niet alleen een schending van het Handvest van de Verenigde Naties, maar onthult ook de geopolitieke realiteit die aan dit conflict ten grondslag ligt. Het zou echter te simplistisch zijn om te beweren, dat alleen al de winsten uit de verkoop van wapens door het Westen een belemmering vormen voor het streven naar vrede. De Verenigde Staten, waar ik woon, hebben een lange traditie van het uitlokken van unilaterale militaire conflicten op wereldschaal, die een schending van het VN-Handvest betekenen. De VS hebben meer dan 800 buitenlandse militaire bases, 11 commandostructuren en een publiek militair budget van bijna 1 biljoen US dollar. Er is nu een openlijk conflict binnen de toplui van het Amerikaanse buitenlandse beleid over de vraag of de aandacht voor de Oekraïne en het maximaal bewapenen van dit land wel zo'n goed idee is geweest, of dat andere militaire zaken meer belangstelling verdienen. In een uitgelekte memo van de top van de luchtmacht wordt gesteld dat de VS zich moeten voorbereiden op een oorlog met China in 2025. De Oekraïne bevindt zich dus in het oog van een veel grotere storm, namelijk die van de Amerikaans koers naar rivaliteit tussen grote mogendheden, of wat iets dat beter de confrontatie tussen grote mogendheden kan worden genoemd, onder leiding van de Verenigde Staten. Vrede en stabiliteit zijn niet mogelijk zolang het Westen een buitenlands beleid van unilaterale interventie in de Oekraïne voert met het doel om een geopolitieke positie van unipolariteit te kunnen bereiken en handhaven. Dit beleid druist volledig in tegen de principes van het V.N Handvest, de voortdurende stroom wapens naar Oekraïne is een schending van Artikel 2 Sectie 3 van dit Handvest, dat vordert dat lidstaten conflicten op een vreedzame manier oplossen. Al deze wapens verlengen het conflict echter alleen maar, en met desastreuze gevolgen. De VS, hun Westerse partners en alle andere meelopers moeten leren om binnen het kader van het internationaal recht te opereren, net als alle overige  lidstaten, of de wereld zal geconfronteerd worden met de voortdurende dreiging van instabiliteit en oorlog, ongeacht de inspanningen van deze Veiligheidsraad en andere organen van de Verenigde Naties. Hartelijk dank voor uw tijd!